Першая навука Закону Божага (1936)/Штодзенныя малітвы/Малітва Гасподняя
← Малітва да Прасьв. Тройцы | Малітва Гасподняя Малітва 1936 год Пераклад: Сяргей Паўловіч |
Ангельскае прывітаньне Мацеры Божай → |
Іншыя пераклады гэтага твора: Ойча наш. |
Малітва Гасподняя[1].
Вучні Госпада Іісуса Хрыста прасілі навучыць іх маліцца, Ён ім сказаў: Маліцеся так: | |
Ѻ҆́ч҃е на́шъ, и҆́же є҆сѝ на небесѣ́хъ! да свѧти́тсѧ и҆́мѧ твоѐ, да прїи́детъ цр҇твїе Твоѐ: да бꙋ́детъ во́лѧ твоѧ̀, ꙗ҆́кѡ на нб҃сѝ и҆ на землѝ. Хлѣ́бъ на́шъ насꙋ́щный да́ждь на́мъ дне́сь: и҆ ѡ҆ста́ви на́мъ до́лги на́шѧ, ꙗ҆́коже и҆ мы̀ ѡ҆ставлѧ́емъ должникѡ́мъ на́шымъ: и҆ не введѝ на́съ во и҆скꙋше́нїе, но и҆зба́ви на́съ ѿ лꙋка́вагѡ. | Отча наш, Каторы ёсьць у нябёсах. Няхай сьвяціцца імя Тваё, няхай прыйдзе Царства Тваё, няхай будзе воля Твая, як у небе, так і на зямлі. Хлеб наш штодзенны дай нам сягоньня, і даруй нам даўгі нашы, як і мы даруем даўжніком нашым, і ня ўводзь нас у спакушэньне, але збаў нас ад злога. |
Ꙗ҆́кѡ твоѐ є҆́сть цр҇тво, и҆ сла́ва, во вѣ́ки. А҆ми́нь. | Бо Тваё ёсьць царства і сіла і слава на векі. Амінь. |
Насꙋ́щный | — неабходны для існаваньня, штодзен- |
ны. | Да́ждь | — дай. | Дне́сь | — сягоньня. | До́лги | даўгі, |
грахі. | Лꙋка́вый | — злы, благі, ліхі, хітры. | Ꙗ҆́кѡ | — бо, |
дзеля таго што. |
Малітва гэтая называецца Гасподняю, бо так маліцца навучыў вучняў Сваіх Сам Гасподзь наш Іісус Хрыстос. |
Ѻ҆́тч҃е на́шъ | — Отча наш (Айцец наш). |
И҆́же є҆сѝ на небесѣ́хъ | — Каторы ёсьць у нябёсах. |
Да свѧти́тсѧ и҆́мѧ твоѐ. | Гэтымі словамі мы просім |
Бога, каб памог утрымаць сьвятое Яго імя ў розуме і сэрцы, каб даў нам жыць паводле Ягоных законаў, праслаўляючы Госпада ўсім жыцьцём Сваім. |
Да прїи́детъ цр҇твїе Твоѐ. | У гэтых словах мы просім, |
каб Бог памог нам быць праўдзівымі хрысьціянамі, каб міласьць Ягоная была з намі і кіравала сэрцы нашыя на дабро, да вечнаго шчасьця. |
Да бꙋ́детъ во́лѧ твоѧ̀, ꙗ҆́кѡ на нб҃сѝ и҆ на землѝ. |
Тут мы просім Айца Нябеснага, каб памог Ён нам выпаўніць на зямлі Яго сьвятую волю, як на нябёсах выпаўняюць яе Ангелы. |
Ꙗ҆́кѡ | — азначае тут „як“. |
Хлѣ́бъ на́шъ насꙋ́щный да́ждь на́мъ дне́сь | — г. ё. |
дай нам неабходное для жыцьця, як ежу, адзежу, памешканьне, таксама і неабходнае для душы. |
И҆ ѡ҆ста́ви на́мъ до́лги на́шѧ, ꙗ҆́коже и҆ мы̀ | |
ѡ҆ставлѧ́емъ должникѡ́мъ на́шымъ. | Значыць — даруй |
нам даўгі нашыя, як і мы даруем даўжніком нашым. Пад даўгамі разумеюцца тут грахі. Даўжнікамі нашымі завуцца людзі чым-колечы вінаватыя перад намі, напрыклад, крыўдзячыя нас, прыціскаючыя і наагул робячыя нам прыкрасьці. |
И҆ не введѝ на́съ во и҆скꙋше́нїе | —не спакушай нас, |
аддалі ад нас небясьпечныя рэчы, якімі мы можам спакусіцца и саграшыць. |
Но и҆зба́ви на́съ ѿ лꙋка́вагѡ, | значыць — захавай |
нас ад усяго злога, асабліва-ж ад д‘ябла, спакушаючаго нас на грэх. Д‘яблам завецца злы дух. |
Ꙗ҆́кѡ твоѐ є҆́сть цр҇тво, и҆ сла́ва, во вѣ́ки. А҆ми́нь. |
Словы гэтыя выяўляюць усю веліч Айца Нябеснага, Яго магутнасьць і славу. |
- ↑ Малітва гэтая чытаецца перад абедам і вячэрай.