МОЙ ШЛЯХ.
Сумнай дарогай Ў сэрцы з трывогай Доўга іду я; Сьнег замятае, Вочы зьліпае, Я ўсё плятуся, Вецер так сьвішча, Нібы агнішча Смаліць мне вочы; Думкі балючы Сэрца калюча Моцна сьціскаюць. Цяжка зьнямога, Доўга дарога, Але іду я!
1921 г.
