Старонка:Завіруха (1929).pdf/111

ПЕСЬНЯ БЕЛАРУСА

Ні асеньні вецер ў гаю
Вые-завывае,
Беларус аб родным краю
Жаласна сьпявае.

Ў кожнай песьні ён ад сэрца
Праклінае долю,
Жыць ня хоча ў паняверцы —
Рвецца ён на волю.

Няхай ў песьні жальбу чуюць
Аб нашай нядолі,
Можа прыдуць, пашкадуюць,
Дадуць хлеба, солі…

Эх, ня трэба нам ахвяры,
Прасіць вас ня будзем,
Вось, як зьнікнуць гэты хмары,
Самі ўсё здабудзем.

Зьнікнуць хмары, сонца ўзыйдзе
І над нашым краем,
Грамадою тады выйдзем
Песьню засьпяваем.