Знахарка
А можа, ня тут кажучы, нячысты дух прыстаў? Быў-жа надоечы п‘яны, а да п‘яных прыстаюць. Ксяндза пазваць-бы…
Маці
Быў і ксёндз.
Знахарка
Ну, дык гэта тут проста сапраўдная хвароба.
Маці (да хворага).
А што, ці палегчала?
Бацька
Ой!
Знахарка
Што-ж вы хочаце, каб адразу? Мо‘ пачакаўшы і пройдзе. А не паможа гэта, прынясу другое. Магу парадзіць вось яшчэ што (шэпча на вуха).
Бацька.
Ой, горача.
Маці
Памажэце, калі ласка, вынесьці яго на двор.
Знахарка і маці
(бяруць, хочуць вынесьці на двор, але ніяк ня могуць, толькі з ложка сьцягнулі).
УВАГА:
Тут даецца поўная фантазія рэжысэру: як да дзьвярэй дацягнуць і зноў да ложка, так разы са два. Потым на ложак — вяроўкай і г. д. Урэшце, змарыўшыся, накрылі на падлозе. Як крыкне хворы — горача, цягнуць да дзьвярэй; як крыкне — холадна, цягнуць да ложка.
Маці
Фу, змарылася. (Села адпачыць на падлозе).
Знахарка
І я таксама. Што-ж, каб ня быў хворы, можа быў-бы лягчэйшы. (Села ля хворага на падлозе).
Маці
Што тут рабіць? Трэба клікнуць каго-небудзь.
Бацька
Трошачкі як-бы лепш.
