Гэта старонка не была вычытаная
ЗОСЬКА
Вось і тата ідзе!
(Уходзіць ЛЯВОН і садзіцца за сталом. АЛЕНКА і ЮРКА выходзяць).
ЗЬЯВА VII
МАРЫЛЯ — ЗОСЬКА — ДАНІЛКА — ЛЯВОН
ЛЯВОН
Ну, што? Як маці?
ЗОСЬКА
Нічога! Мамка сягоньня як-бы весялей трохі.
МАРЫЛЯ
(закашляўшыся)
Абач, і ты ўжо прышоў! Што-ж там чуў?
ЛЯВОН
Што чуў, што чуў? Старую песьню: не адпускаецца. Сягоньня высяляць будуць: ужо хурманкі ў іх наладжаны.
МАРЫЛЯ
Такі сягоньня! А я і з ложка не магу зысьці. Як-жа гэта будзе?
ЛЯВОН
(з горыччу)
Нічога! Вынесуць, як княгіню якую. Не бядуй па гэтым.
ЗОСЬКА
А як-жа будзе з пасевамі? Няўжо нам і пажаць не дадуць?
ДАНІЛКА
Вось дурная! Як жаць ня будзеш, дык менш работы будзе, а то ўжо і так па самыя вушы мне гэта гаспадарка дадзела: цягам рабі ды рабі!
МАРЫЛЯ
Куды-ж мы дзенемся?
ЛЯВОН
Нікуды! У чыстае поле!..
