ПАЎЛІНКА
(з месца)
А ці татка каня паілі?
СЬЦЯПАН
Не, каханенькая, родненькая. Зараз пайду. (Да ПРАНЦІСЯ). Можа разам з сватам пойдзем? Я свайго напаю, а сват свайго паглядзіш, ці добра прывязаны.
ПРАНЦІСЬ
Глупства, пане дабрудзею. Собственно, жонка завязе, калі-б кабыла ўцякла. (Да АГАТЫ). Праўда, баба?
АГАТА
(з месца)
Што — праўда?
ПРАНЦІСЬ
Собственно, калі-б кабыла ўцякла, то мяне тады ты дамоў завязеш, пане дабрудзею.
АГАТА
А каб ты, тудэма-сюдэма, бокам езьдзіў! Ідзі скарэй, паглядзі! Гэта-ж і мне з памяці зышло.
СЬЦЯПАН
Пойдзем, каханенькі, родненькі. (Абымаюцца і сланяючыся выходзяць, напяваючы).
|
Чаму-ж нам ня пець, |
ЗЬЯВА XI
ПАЎЛІНКА — АГАТА
ПАЎЛІНКА
Але-ж калі я яго люблю, цётачка.
АГАТА
Мала што, дзеткі, тудэма-сюдэма, любіш яго, але калі бацька ня хоча, дык падумай, што людзі скажуць, як супроці волі старых пойдзеш.
