Старонка:Янка Купала. Збор твораў (1925–1932). Том 3.pdf/298

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка была вычытаная

ВУРАДНІК

Ну, што вы скажаце на гэта?

УСЕ

Нічога, ваша бродзіе!

МАЦЕЙКА

Ваша бродзіе! Ды тут усё ясна: мой тата прыстаў у прымы (паказваючы на КАЦЯРЫНКУ) да яе мамкі, а яе тата да маёй мамкі…

СОЦКІ

(паказваючы на Кацярынку)

А ты можа, верхалоз, хацеў-бы да яе ў прымы?

ВУРАДНІК

Ну, што, прымакі? Можа так і астаніцёся ў прымах?

МАКСІМ

Хай мяне бог крые! Усё роўна, як відаць, няма жонак на сьвеце бяз мешалак.

ТРАХІМ

Не хачу, ваша бродзіе! Мая цнотка добрая, а яго то мусіць і маю перагнала.

ПАЛАНЕЯ

Чымся з яе п‘яніцай век гараваць, дык лепш хай свой чалавек трэзвы астаецца.

ДАМІЦЭЛЯ

Які ён ёсьць стары, а ўсё такі ня тое, што новы.

МАКСІМ

Каб не Трахім, то нічога-б гэтага і ня было.

ТРАХІМ

Каб ня гэты Максім, то ўсё добра-б скончылася.

ПАЛАНЕЯ

Каб гэта шэльма, Даміцэля, хвастом ня круціла, дык мой ніколі-б мяне не мяняў.