Гэта старонка была вычытаная
МАЦЕЙКА
Ды не яшчэ! Але мы хочам наперад з ёй памірыцца!
ВУРАДНІК
Гэтага вы пытайцеся ў бацькоў сваіх: я ў такіх справах ня судзьдзя.
МАЦЕЙКА
(зьвяртаючыся да Трахіма)
Дзядзечка! Можна мне з ёй так, як вы з цёткай, памірыцца?
ТРАХІМ
Бач ты яго! чаго яму зажадалася? А не гуляў-жа сягоньня без майго пазваленьня з ёй у цыганку? Дык вось пытайся затое свайго бацькі!
КАЦЯРЫНКА
(да Максіма, паказваючы на сябе і на Мацейку)
Пазвольце, дзядзечка, мне да яго, а яму да мяне ў прымы пайсьці!..
МАКСІМ
(да вурадніка)
А гэткія прымы, ваша бродзіе, ня будуць незаконнай зьдзелкай?
ВУРАДНІК
Здаецца, што не?
МАКСІМ І ТРАХІМ
(да Мацейкі і Кацярынкі)
Ну, дык мірэцеся! што з вамі зробіш?
(МАЦЕЙКА і КАЦЯРЫНКА цалуюцца)
ТРАХІМ
А цяпер давайце гуляць іх прымацкія заручыны, а нашы — прымацкія разлучыны!
УСЕ
Давайце! Давайце!
