|
Kruhawarot.
Ničoha wiečnaha na świecie
Nima dla šumnaha żyćcia,
Zdareńnia, mnohije stalećcia,
Iduć pad wieka zabyćcia.
Ŭstaje roj nowych pakaleńniaŭ;
Staryje schodziuć na toj świet;
Niahodny ŭnuku ŭżo twareńnia,
Jakije mieŭ na ŭsłuhach dzied.
Marniejuć silnyje narody;
Biaruć słabiejšyje haru;
Nienawiść, bitwy, niepahody
Tumaniać radaści zaru.
Nie raz krywawyje palany
Ŭ dušu čutkuju lijuć żal,
Za bleskam sławy razhukany
Duch čeławieka rwiecca ŭ dal.
Stwarajuć z zołota bażyščy,
Iduć adny k jim na pakłon,
Druhich šamočuć bied ihryščy,
Niasiecca ston z usich staron.
Nieznanaj siłaj prawie świetam
Pačatak, bytnaść i kaniec;
Narod taŭpiechajecca ŭ hetym,
Jak stada zbłukanych awiec.
| 
