Перайсці да зместу

Суседзі (1932)/Дык што

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Будзьце непарушны Дык што
Фэльетон
Аўтар: Анатоль Вольны
1932 год
„Іск“
Іншыя публікацыі гэтага твора: Дык што.

Спампаваць тэкст у фармаце EPUB Спампаваць тэкст у фармаце RTF Спампаваць тэкст у фармаце PDF Прапануем да спампаваньня!




ДЫК ШТО.

Ёсьць гэткі украінскі анэкдот:

Адзін здаравенны хлапец убачыў як яго бацьку ўдарыў нейкі грамадзянін. Хлапец падскочыў да грамадзяніна і з пагрозаю запытаўся

— Гэта ты біў майго бацьку?

— Так, я, — згадзіўся грамадзянін.

— А ну ўдар яшчэ! — прыпугнуў хлапец грамадзяніна зноў.

Грамадзянін размахнуўся і „ўдарыв“ зноў.

— А ну, яшчэ! — з кіпучай пагрозаю дадаў хлапец.

Грамадзянін размахнуўся і зноў ударыў.

— Пойдзем, тата, дадому, бо гэты грамадзянін вас да поўсьмерці заб‘е, — парадзіў тады хлапец бацьку.

Гэткі анэкдот на Украіне вядомы.

У нас на Беларусі жыцьцё часам піша лепшыя анэкдоты. У нас было гэтак: дзяжурнага члена клюбу Савгандальслужачых таварыша Л. ударыў у твар адзін грамадзянін за тое, што член клюбу не прапусціў яго, як бязьбілетнага, у клюб.

У гэтай справе міліцыі, як кажуць, і карты ў ў рукі. І міліцыя ўзялася за гэтую справу і прыблізна гэтак вырашыла пытаньне:

— Вы, грамадзянін, пабілі члена клюбу?

— Пабіў!

— Гм… А вы — крычалі, член клюбу, аб дапамозе, ці не?

— Крычаў!

— Пяць рублёў з вас штрафу „за нарушение общественного порядка“, — вырашыла міліцыя.

Я, бясспрэчна, дасканала ня ведаю, ці гэтымі разважаньнямі меркавалася міліцыя ці не, але па яе пастанове пабіты павінен заплаціць пяць рублёў штрафу ды і толькі!

Гэта факт!

.   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .

Нас цяпер пытаюцца іншыя члены клюбу:

— Ды што? — пытаюцца.

— Дык нічога! — адказваем…

Сьцеражыцеся цяпер, каб зноў не пабілі, бо, зноў штраф плаціць будзеце!..

А ўрэшце, дарагія таварышы, другі раз ня крычэце.

Мы за тое, каб вы моўчкі стаялі, як вас біць будуць, бо мы ня хочам, каб вас міліцыя штрафавала.