— Зусім не, капітан Джылс, — адказаў містэр Тутс. — Я тут ні на секунду не спыняўся. Я думаў, што вас няма дома. Але адзін чалавек сказаў… Дарэчы, капітан Джылс, у вас-жа ў доме няма сабакі.
Капітан паківаў галавой.
— Ну, зразумела, — пацвердзіў містэр Тутс, — я так і сказаў. Я ведаў, што ў вас яго няма. Справа ў тым, капітан Джылс, што гутарка ідзе пра сабаку, які належыць… прабачце. Аб гэтым забаронена ўспамінаць.
Капітан пучыў вочы на містэра Тутса, пакуль той не здаўся яму амаль не ўдвая большым, чым быў на самай справе; і зноў на ілбе ў капітана выступіў пот, калі ён падумаў аб тым, што Дыаген, магчыма, надумаецца спусціцца ўніз і далучыцца да кампаніі ў гасцінай.
— Гэты чалавек, — прадаўжаў містэр Тутс, — сказаў, што ён чуў як брахаў сабака ў краме, а я ведаў, што гэтага быць не можа, і так яму заявіў. Але ён астаўся пры сваёй думцы, як быццам уласнымі вачыма бачыў сабаку.
— Што гэта за чалавек, прыяцель? — запытаўся капітан.
— Вось у тым-та і справа, капітан Джылс, — сказаў містэр Тутс, выяўляючы яшчэ большае хваляванне. — Не мне гаварыць аб тым, што магло здарыцца і чаго не магло здарыцца. Дапраўды-ж, я не ведаю. Я чагосьці не разумею, і, мне здаецца, нешта ў мяне не ў парадку. Карацей кажучы, у галаве ў мяне не ўсё ў парадку.
Капітан у знак згоды кіўнуў галавой.
— Але калі мы адышлі ад дзвярэй, — прадаўжаў містэр Тутс, — гэты чалавек заявіў, быццам вы ведаеце, што можа здарыцца пры даных акалічнасцях, — слова «можа» ён сказаў зусім выразна, — і што калі вас папросяць аб тым, каб вы падрыхтаваліся, вы, вядома, падрыхтуецеся.
— Што гэта за чалавек, прыяцель? — паўтарыў капітан.
— Дапраўды-ж, капітан Джылс, я не ведаю, што гэта за чалавек, — адказаў містэр Тутс. — Я нічога аб гэтым не разумею. Але, падыйшоўшы да дзвярэй, я ўбачыў, што ён тут стаіць, а ён запытаўся, ці вярнуся я яшчэ раз сюды. Я адказаў згодліва, і ён запытаўся, ці ведаю я вас? Я сказаў — так, я маю гонар быць з вамі знаёмым, з вашай ласкі я заслужыў гэты гонар пасля маіх просьбаў. Тады ён сказаў — ці не скажу я вам у такім выпадку тое, што я ўжо сказаў аб гэтых акалічнасцях, і аб тым, каб вы падрыхтаваліся, і, як толькі мы з вамі ўбачымся, ці не папрашу я вас завярнуць за рог і зайсці хоць-бы на адну хвілінку да маклера Бролі па вельмі вежнай справе? І вось што я вам скажу, капітан Джылс: невядома, якая гэта справа, але я пераконаны, што яна вельмі важная, і калі вы не супроць пайсці цяпер, я тут пачакаю пакуль вы вернецеся.
Капітан, які баяўся, што як-небудзь скампраметуе Фларэнс, калі адмовіцца ісці, і ў той-жа час баяўся пакінуць містэра Тутса
