Дзяк. Гордость и краса наших правителей всея России, і чаму вы не старшыня?
Набінос. Я, старшы над вураднікамі, таксама не малы чын.
Дзяк. Нам патрэбна яшчэ адна галава.
Набінос. Прыдзе, нідзе дзенецца.
Уваходзіць старшыня Біч, з жонкай. У Біча падарунак — вялікая булка хлеба, у яго жонкі вясла абаранкаў
Дзяк. Сезам растворись, гвоздь сей волости явился еси.
Біч. Гаспадару, гаспадыньцы і ўсім — добры вечар.
Пісар. Як рады бачыць вас.
Жонка пісара. Заждаліся зусім.
Біч. Прапісаць якому соцкаму, ці дзесяцкаму гэта адно, а пажадаць свайму прыяцелю і яго жонцы — гэта другое, вось якраз у гэтым другім столькі спрыязных жаданьняў, ці ўмесьціць тваё сэрца?..
Пісар. Маё сэрца — як мех — умесьціць.
Жонка Біча. Прымеце і ад мяне тыя словы, якія выказаў мой.
Жонка пісара. Дзякую, мая добрая суседачка.
Дзяк (да старшыні). Соль зямлі, ўвага. Еліко не было вас помежду нас, я, грешен че-
