Старонка:Пісаравы імяніны (1927).pdf/24

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка не была вычытаная

ловек, пал духом і скорбіл, что наш цветнік, наша оранжерея, не может носить этого достойного имени, а теперь мы в полном составе: Саша, Маша и Татьяна, лев, лисица, обезьяна, от Арины до Грипины, от барина до лакея, от попа до архиерея, все на местах.

Біч. Можам асудзіць.

Набінос. Сто бізуноў уліць.

Абібок. У катаргу саслаць.

Лупадзёр. Галаву адарваць.

Дзяк. Отпеть і пахаваць.

Пісар. Пашто так многа, лепш вып‘ем.

Вучыцель (устае з чаркай).

Вып‘ем мы чарку, забудзем пра гора,
Засьмягшыя губы хоць чуць прамачым.
Годзе нам млеці ў зьдзеку, ў пакоры.
І так ўжо досыць век цэлы маўчым.
Дзе там пра шчасьце і долю нам дбаці
Ня скора нам гэта яшчэ дачакаць
Бяда, недастаткі, цягам у хаце
Вып‘еш, дык неяк лягчэй гараваць.

Дык вып'ем за паважаных нашых гасьцей, жыць і радавацца. Урра!

Усе. Урра!

Жонка сядзельца. Кажы цяпер ты, кажы (да гасьцей). Калі ласка ўвага, мой муж хоча віншаваць імяніньніка.