ЗЬЯВА VІІ
ГАНУЛЯ — МІКІТА — ДАМА — СПРАЎНІК
ГАНУЛЯ
(ломячы рукі)
Што тут рабіць? Што тут рабіць?
МІКІТА
Меджду протчым, мамаша, ня круцецеся бяз толку па хаце, а лепей глядзеце ў вакно, ці ня йдуць ужо.
ГАНУЛЯ
(гледзячы ў вакно)
Нікога ня відаць, толькі мамзэль Наста панеслася, як вецер.
МІКІТА
Лепей углядайцеся.
ГАНУЛЯ
Ідуць, ідуць! Не! Міма прайшлі.
МІКІТА
Папрабуйце праз другое вакно, меджду протчым, мамаша.
ГАНУЛЯ
(гледзячы ў другое вакно)
Ідуць, ідуць, мой сынок, ідуць!
МІКІТА
Можа йзноў міма, меджду протчым?
ГАНУЛЯ
Не, здаецца. Пачакай. (Прыглядаецца на браму). А мамачкі ж мае. Завярнуліся сюды да нас. (Пакінуўшы вакно). Куды-ж тут цяпер падзецца.
МІКІТА
Вось неспадзяваная неспадзеўка! Оей! Оей! Меджду протчым, мамаша, не ламеце рук, а бярэцеся хутчэй за работу. Адварачывайце назад абразы, а я пакупкі буду парадкаваць.
