ГАНУЛЯ
Здаецца, ужо пачынаецца.
МІКІТА
(устрывожаны)
Што пачынаецца?
ГАНУЛЯ
Чагосьці прэцца сюды мамзэль Наста.
МІКІТА
Так-бы адразу, меджду протчым, і сказалі, а то толькі пужаеце…
(Убягае засопшыся НАСТА)
ЗЬЯВА VІ
ГАНУЛЯ — МІКІТА — ДАМА — СПРАЎНІК — НАСТА
НАСТА
(вітаючыся)
Дзень добры! Дзень добры! Як маецеся? Смутную вам прыношу навіну. З пэўных крыніц я напэўна даведалася, што йдуць да вас трэсьці?
МІКІТА
Што вы кажаце, мамзэль Наста: трэсьці?
ГАНУЛЯ
Во няшчасьце на нашу хату.
МІКІТА і ГАНУЛЯ
(разам)
Што рабіць? Што тут рабіць? Райце, мамзэль Наста!
НАСТА
Вывешвайце хутчэй праз вакно чырвоны сьцяг. У падобных несамавітых сытуацыях такое вывешваньне часам памагае. Хутчэй вывешвайце! А я пабягу. Мушу яшчэ дапасьці там-сям — у пэўныя крыніцы.
(Вышла. МІКІТА чапляе чырвоную хустачку на канец парасона і вывешвае праз ваконную фортачку)
