МІКІТА
Нічога. Там у нумары, куды я зносіў рэчы, сядзелі нейкія маладыя, меджду протчым, мусьі ў форме і нейкія маладыя, меджду протчым, мамзэлі бяз формы ды выпівалі пазнанскі лікер.
НАЧАЛЬНІК
І вы тых рэчаў к сабе ў хату не цягалі.
МІКІТА
Ані падвязачкі не прыцягнуў! Ага! Маю нават сьведку. Мамзэль Наста была ў тэй самай кампаніі, дзе выпівалі, і бачыла, што я начальнікавы рэчы ўсе там складаў.
НАЧАЛЬНІК
Мы ўсё-такі маленькія агледзіны зробім вашых рэчаў, каб часам памылкова не запуталіся між імі і чужыя. (Робяць з большага рэвізію. НАЧАЛЬНІК знаходзіць кошык з бутэлькамі). А гэта не награбленая гарэлка?
МІКІТА
(набок)
Оеей! Оеей! зусім прапаў і з костачкамі нават. (Да НАЧАЛЬНІКА). Гэта… гэта не гарэлка, а, меджду протчым, лікер пазнанскі, ваша таварыскасьць. На гандаль купіў, на свабодны гандаль, меджду протчым.
НАЧАЛЬНІК
Добры гандаль! (Падымаючы вядро з патакай). А гэты мёд таксама на гандаль?
МІКІТА
Гэта ня мёд, меджду протчым, і не на гандаль, а патака, якую сам з мамашай буду есьці.
НАЧАЛЬНІК
Награбленая?
МІКІТА
Меджду протчым… меджду протчым, так сабе ўзятая з агульна-даступных грамадзянскіх складаў, зусім так сабе.
НАЧАЛЬНІК
Добрае так сабе… Вашы дакумэнты!
