Гэта старонка не была вычытаная
ПРАНЦІСЬ
А такі, пане дабрудзею: стражнікаў паклікаць, спраўніку данясьці. Собственно, інквізытарскі суд зрабіць — па палавіне шась! і гатова, вось-цо-да.
ПАЎЛІНКА
(кідаючыся да Сьцяпана і цалуючы яму рукі, скрозь свлёзы)
Татачка, аддайце! Ня зьдзеквайцеся над ім!.. Ён-жа вам нічога благога не зрабіў…
СЬЦЯПАН
(са злосьцю)
Спаць, спаць пайшла, калі гэткага знайшла! Спаць! (Рве фотографію).
ПАЎЛІНКА
(з плачам апускаючыся на лаву)
Татка згубіць мяне хочаце… Гвалтам з хаты выгнаць.
ПРАНЦІСЬ
(дастаючы пляжку)
А цяпер, собственно, вып'ем хаўтурнага, вось-цо-да. (Пье).
ПАЎЛІНКА
(усхапіўшыся з лавы, кідаецца да Пранціся)
Па кабыле сваёй пі хаўтурнага, а не па чалавеку, якога і падноскаў ня варт! (Вырываючы і разьбіваючы аб землю пляжку). Вось-цо-да!
ПРАНЦІСЬ
(разьвесіўшы рукі, зьдзіўлены, як і ўсе)
О-о-о!!.
ЗАСЛОНА
