СЫМОН
Хоць-бы і сваёй галавой! Хто-ж мне забароніць? (Тузаюцца).
ЗОСЬКА
Кінь, Сымонка! Ня йдзі проці волі бацькі! Што ты там адзін зробіш? Мамку хворую толькі перапужалі,
ДАНІЛКА
І мяне напалохалі. Пакіньце! Што вы малыя дзеці — гэтак тузацца?
ЛЯВОН
(да Сымона)
Пушчай, разбойнік, тапор. (Вырывае).
СЫМОН
Эх, тата, тата! А што нас чакае, як мы гэтак будзем папускацца?!
ЛЯВОН
Трэба праўды шукаць не тапаром, а розумам. Дзед твой ня меў розуму, я ня маю, але ты яго мей, каб з часам цябе і тваіх дзяцей не ганялі гэтак, як сягоньня.
ЗЬЯВА IX
ТЫЯ-Ж І АЛЕНКА З ЮРКАМ
АЛЕНКА і ЮРКА
Тата, тата! Нейкія людзі страху з нашае хаты зьдзіраюць!
ЛЯВОН
Няхай зьдзіраюць! Ня вашае дзела!
ЗОСЬКА
Я пайду, папрашу іх, можа…
ЛЯВОН
(з сілай)
Ня трэба! Ня йдзі! Годзе ўжо бацька твой сьпіны нагнуўся і парогаў наабіваў. Я сам вінен і за ўсіх вас адвет па-
