Гэта старонка не была вычытаная
АДОЛЬФ
У гаспадара.
ПАЎЛІНКА
Гэта, значыцца, у дурня?
АДОЛЬФ
Ну, гэта толькі мужыкі так гавораць. (Раздае карты).
ПАЎЛІНКА
А як пан Адольф думаў, хто мы? То-ж таксама мужыцкага роду.
АДОЛЬФ
Першы раз чую!
ПАЎЛІНКА
Ды і пан Адольф таксама мужыцкага роду. (Іграюць у карты).
АДОЛЬФ
(зьдзіўлены)
І я?!
ПАЎЛІНКА
Але, але! Калісь былі ўсе мужыкі, ну дык цяпер кожны чалавек мужыцкага роду, хоць каторы і прыкідваецца панам ці графам. Ды і што гаварыць! Адам і Эва і то былі мужыкамі.
АДОЛЬФ
(зьдзіўлены)
Адам і Эва?!
ПАЎЛІНКА
І Ной і Езус…
АДОЛЬФ
Што я чую? Адкуль гэта, панна Паўлінка, усё ведаеце?
ПАЎЛІНКА
Ого, не скажу!
АДОЛЬФ
(просячы)
Проша сказаць.
