Старонка:Янка Купала. Збор твораў (1925–1932). Том 3.pdf/284

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка была вычытаная

КАЦЯРЫНКА

Ха-ха-ха! Мацейка прышоў да Кацярынкі!

МАЦЕЙКА

Ха-ха-ха! І Кацярыну Мацейка дома адну застаў! (Абымаючы).

Кацярына рана ўстала,
у суседа запытала:
Ці ня відзеў, ці ня бачыў,
Хто хвартух мой паскудлачыў?

КАЦЯРЫНКА

(абымаючы Мацейку)

Мацей, ня дурэй,
Не дзяры сарочкі, —
Ня ты праў, ня ты ткаў,
А паповы дочкі.

Ха-ха-ха! А чаго ты прышоў, Мацейка,

МАЦЕЙКА

Да Кацярынкі ў госьці прышоў і… гарэлачкі прынёс! (Паказваючы поўквартоўку). Во!

КАЦЯРЫНКА

А за гэта сухой лазьні не дастанеш ад мамкі і таткі?

МАЦЕЙКА

Гэта толькі тата сягоньня дастане ад мамкі лазьні, бо дома не начаваў.

КАЦЯРЫНКА

І мой дастане, бо таксама дома не начаваў.

МАЦЕЙКА

Ха-ха-ха! Вось так аказія! Затое-ж мы вып‘ем з табой за іх здароўе.

КАЦЯРЫНКА

Вып‘ем, Мацейка! Але і за здароўе мамак нашых, бо каб не яны, дык як-жа б мы тут з табою выпівалі. Бачыш, і закуска нават гатова! (Падходзяць да стала і выпіваюць).