Старонка:Янка Купала. Збор твораў (1925–1932). Том 3.pdf/287

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка была вычытаная

Сем год валяліся,
Пакуль к ступе дабраліся,
Шах-мах, таўкачыкі!.. і г. д.
То у ніт, то пад ніт,
То у бердачка, —
Прыбівай, прыбівай,
Маё сэрдачка!
Не сядзі ля мяне
Ды ня братайся;
За ручанькі ня трымай
Ды ня радуйся!

|}

КАЦЯРЫНКА

(разахвочная)

А цяпер — цыганку, Мацейка!

МАЦЕЙКА

Сып цыганку, Кацярынка!

КАЦЯРЫНКА

Лаві! (Надзявае шапку МАЦЕЕВУ і скача „цыганку“, МАЦЕЙ даганяе).

Я — цыганка маладая,
Я — цыганка не старая,
Знаю варажыць!
Э-эх! Знаю варажыць!
О, падай, Мацейка, ручку
Ды насып мне грошай кучку, —
Усю праўду скажу!
Э-эх! Усю праўду скажу!

МАЦЕЙКА

(злавіўшы Кацярынку і цалуючы)

Ха-ха-ха! А што, такі злавіў! Ужо з маіх рук ня выкруцішся!

КАЦЯРЫНКА

(цалуючы)

Паглядзім! Гэта яшчэ, як я захачу! (Уваходзяць ТРАХІМ і ПАЛАНЕЯ з мешалкай).