Гэта старонка была вычытаная
ЗЬЯВА VІ
ТЫЯ-Ж — ТРАХІМ — ПАЛАНЕЯ
ТРАХІМ
(убачыўшы, як МАЦЕЙКА з КАЦЯРЫНКАЙ цалуюцца, да МАЦЕЙКІ)
А ты гэта, шэльма, што вырабляеш з маёй Кацярынкай?
МАЦЕЙКА
(адскочыўшы)
Я… я… нічога! Гэта мы… гэта мы з Кацярынкаю цыганку скачам.
КАЦЯРЫНКА
Так, так, татачка! Цыганку з Мацейкай скакалі. Вось яшчэ і шапка ў мяне на галаве.
ТРАХІМ
Каб толькі гэтак часам вы цыганят без пары не наскакалі? Глядзеце ў мяне!
КАЦЯРЫНКА
Татачка, я добра гляджу!
МАЦЕЙКА
І я ў шапку ня сплю!
ПАЛАНЕЯ
(да Мацейкі)
Ты таты ня бачыў?
МАЦЕЙКА
Я спаткаў — як татка з цёткай Даміцэляй пад нашу хату пайшлі!
ТРАХІМ
А мы з кумой пайшлі пад манапольку і такім манерам, значыцца, разьмінуліся. (Падыходзячы да стала). А гэта што за пляшкі?
КАЦЯРЫНКА
Гэта… гэта мамка з дзядзькам Максімам частавалася; ён у нас сягоньня начаваў.
