Старонка:Янка Купала. Збор твораў (1925–1932). Том 3.pdf/295

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка была вычытаная

ПАЛАНЕЯ

Гэта я свайго бараніла.

ДАМІЦЭЛЯ

А я свайго не папускала ў крыўду!

МАЦЕЙКА

Ваша бродзіе! Мой тата і яе (паказвае на КАЦЯРЫНКУ) тата мелі гонар біцца за нашых мамак.

МАКСІМ

(паказваючы на Трахіма)

Гэты гад сягоньня ў маёй хаце начаваў.

ТРАХІМ

(паказваючы на Максіма)

Гэта сухая пятніца ўсю ноч сваёй асобай маю хату паганіў.

ПАЛАНЕЯ

(паказваючы на Даміцэлю)

Гэта мокрая серада майму мазгі закруціла, і ён, ня тут гаворачы, у яе хаце начаваў.

ДАМІЦЭЛЯ

(паказваючы на Паланею)

Гэта ветраніца майму вочы пылам засыпала, і той, ня тут успамінаючы, у яе хату папаў.

ВУРАДНІК

Нічога не панімаю!

УСЕ

І мы нічога не разумеем!

МАЦЕЙКА

Рассудзеце, ваша бродзіе, усіх, і ўсё тут будзе.

УСЕ

Рассудзеце! Рассудзеце! Не разумеем!

СОЦКІ

Я, ваша бродзіе, панімаю!