СЫМОН
Якую раду? Якую раду? Ужо-ж, як і ня раз гэта казаў: не злажу сваіх рук, як да малітвы, і не пайду к ім прасіцца ў закутнікі! Будку якую да часу скідаю і будзем сядзець тут да вясны, а да вясны шмат чаго можа перамяніцца на сьвеце.
МАРЫЛЯ
Проці закону хочаш ісьці — большай бяды сабе наклікаць?
СЫМОН
Ня проці закону, а проці нашых згубіцеляў — крывапрысяжных сьведак і проці тых, што гэтых сьведак падкупілі іх-жа крывавымі медзякамі. Вось такім проці хачу ісьці!
ДАНІЛКА
І-і! Адзін дурань грошы бярэ, а другі дурань дае — на тое гандаль.
СЫМОН
(са злосьцю)
А ты — трэці дурань — ідзі гутарку вясьці са сваёй іскрыначкай, а ня тут! (ДАНІЛКА адыходзіць ў старану).
МАРЫЛЯ
Што адзін зробіш проці ўсіх? Ня йдуць, мой сынок, рэчкі ўгару і ня круціцца крыльле ў ветраку проці ветру. Не такой дарогай ішоў ты і хочаш далей ісьці, ох, не такой. З самага пачатку я прачувала, што нічога з гэтага твайго упорства ня выйдзе, і што-ж, ці не мая праўда? А трэ‘ было пакарыцца! Давалі хату, службу давалі, добра можна было прыстроіцца, хоць-бы гэтыя малыя мелі які-такі прыпынак — цёплы начлег і лыжку гарачае стравы. Ты гэтага не захацеў — усё суду нейкага чакаў. Вось табе і суд!.. Хочаш будку нейкую паставіць?.. Ну, паставіш, і што з таго? Таксама прыдуць раскідаюць і выведуць сьцюжаю ў чыстае поле на пацеху ваўком галодным.
СЫМОН
Хай раскідаюць, хай выводзяць! Ізноў вярнуся, ізноў тут сяду і буду вясны чакаць.
