Старонка:Huślar (1910).pdf/28

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка не была вычытаная

Dumka.

Nudna ŭ dumkach Tamaša.
Nudna, adzinoka,
Rwiecca serce i duša
Niedzie, ech daloka!
Ptuškaj by lacieŭ, lacieŭ
Wiesiela, razhonna,
Pa-nad chatku, pa-nad chleŭ,
Pa-nad bor zialony.
Ech! lacieŭ-by hlanuć, čuć
Nieba sinie more,
Jak hulajuć, jak żywuć
Sonce, miesiac, zory.
S-tul, spusciŭšyś na siało,
Tak tuliŭ, tuliŭ-by
Ŭsio, ŭsio čysta pad kryło:
Brata, wiosku, skibu.
I skazaŭ-by ŭsio usim
Ab niabiesnaj doli.
Ab wialikim ščaści ŭ jim,
Ab wialikaj woli.
..........
Nudna ŭ dumkach Tamaša,
Nudna, adzinoka;
Rwiecca serce i duša
Niedzie, ech! daloka…



Maje dumki.

Màju dumki, byccam kumki,
Nazalacca lubiać mnie,
To stydliwa, to pużliwa,
Taja ŭ jawie, taja ŭ śnie.

Taja płače, taja skače,
Taja piesieńki piaje;
Jak ziaziulki, azdabulki,
Dumki rodnyje maje.