Chodam zwodam za narodam,
Za bratami za majmi
Cieraz honi, cieraz toni;
I waźmi-ż ty jich, waźmi!…
Dni, wiačory — polem, boram
To im žalu, to paciech…
Stužaj stohnuć, buraj drohnuć,
Sonce hlanie — jany ŭ śmiech!
Jak pry studni ŭ dzień nia budni
Kumki hutarku wiaduć;
Dumki hlanuć, nie adstanuć,
Na jazyk usio biaruć.
Siak i hetak šmat och, letak
Akiełzać ja jich chaču:
Prytykaju, nawučaju,
Dumki zmoukli, — ja maŭču.
Cicha… cicha… Što za licha?
Máju dumki — nie paśled;
Za manatki, dy znoŭ z chatki,
Z wietram, s pieśniaj syp u świet!
|}
|
K swajim dumkam. Skażycie mnie, dumki, Čaho wy prycichli, Ci was, biednych, ludzi
|
