Старонка:Huślar (1910).pdf/35

Kożny naśmiajecca
Nad biednaju jej,
Sa zrebnaj kašuli,
Z łazowych łapciej.
Oj! ciarpiš, sirotka,
Ŭsio żyćcio ciarpiš;
Pojdzieš u mahiłku, —
Chto-ż pastawie kryż?
Chto, jak lažeš spaci
Na wieki ŭ ziamlu.
Paciery zhawore
Za dušu twaju?
Chiba hety wiecier,
Što ŭ platach piaje,
Chiba z dażdżom chmarka
Ślazu pralije.
Chiba nočkaj zorki,
Što ŭ niebi harać,
Pa sirotce ŭbohaj
Buduć biedawać.

|}

---

Nad kałyskaj.

Luli, śpi, moj synku!
Hodzie płakać, dracca!
Zašanuj ślazinku:
Niekali prydasca.

Hlanuć z nieba zory
Na żyćcio, na biedy;
Pojdzieš ty s pakoraj
Swajho baćki śledam.

Wyraścieš, dziciatka,
Sasninie pa wucha,
Budzieš duż, moj bratka,
Jak miadźwiedź-marucha.

Tolki budzieš niżej
Biednaty pakornaj,
Nie pazbudzieš kryża
Swajej doli čornaj.