Na mahiłki i kryży
Rukoju machaju,
Dali chatu — znaj, laży!
Ale i tut s kraju.
|}
|
Świataja praŭda.
«O, kolki hora z wodki ŭ nas!
Chto z joj nie staŭ hoł, jak toj koł?»
Skazaŭ s pawahaj Apanas,
«Paŭkwarty» staŭlučy na stoł. —
«Świataja praŭda, moj kumok»
S pawahaj Jurka pataknuŭ,
I, lak skidajučy na bok,
Druhuju «kwartu» adatknuŭ.
|
|
Čary.
Poki Jurka nia mieŭ čyna,
Byŭ ništo sabie dziacina,
Pa susiedzku ŭ swajej chacie
Żyŭ z ludźmi i kierzaŭ lapci.
Źbiehli hody čaradoju
Jon siahońnia staršynoju,
I bratom s swajej że wioski
Padbiwaje ŭżo padnoski.
|
|
Bot i łapać.
Raz prytyčki lapciu bot
Sypać staŭ, jak żmieniaj:
«Ja — pawaha!» — każe jon,
«A ty što? — dreń dreniaj!»
|
