Старонка:Huślar (1910).pdf/71

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка не была вычытаная

Jamu-ż łapać: «Ej pakiń
«Tak chłuścici lasa!
«Ja, choć dreń, dyj tolki z łyk,
A ty złuplen z miasa».

|}



Dwa braty.

I.

Byli dwa braty,
Dwa razbojniki;
Šmat rabili zła,
Niespakojniki.

Jak pajduć hulać,
Raschacholucca,
Zadryżać usie,
Ŭsia akolica.

Ni prajci nidzie,
Ni prajechaci;
Bjuć pakłony jim
Ludzi niechacia.

Siła-wola jich
Nie ŭnimajecca,
Honar-sława jich
Razrastajecca.

II.

Tak żywuć sabie
Dwa razbojniki,
Razhulnym żyćciom,
Niespakojniki.

Dyj nia wiečna ŭsio
Ŭ nas pad zorami:
Zakruciło štoś
Niepakorami.

Choć jich serce — stal
Niedastupnaje,
Choć duša — skała
Niepadkupnaja,