Гэта старонка не была вычытаная
Jak byccam sirotki
k mahile, tak hnucca,
a z ich na ziamielku
curkom ślozy ljucca.
A što-ž heta ljecca
z kałośsia, moj druża?
rasa mo‘, ci doždžyk
ciaruša tak duża?
O, nie, renehacie,
i zdradnik niahodny,
Što tak biazlitosna
pakryŭdziŭ Kraj rodny:
Tak sumna i ślozna
hałosić i płača
Krywicka staronka —
Radzimaja naša;
A płača pa dzietkach,
što Jej adraklisia
biasstydna, haniebna
čužym pradalisia.
|}
Idu ja na biełaruskaje potam źlitaje pole:
|
Tut jhruša staraja |
