A jak na našaj na niwie
Kryŭda hniazdzicca ŭsio budzie,
Nowyje wypływuć siły,
Nowyje k slaŭnaści hrudzi;
Sercy achwiarna pałożuć,
Nasyp nasypluć wysoki,
I nie piarojdzie toj nasyp
Złybiady cień blednawoki!
A poki dumka a praŭdzie
Nia ŭzdzienie pleśni-siwizny,
Budziem niaści swaje nošy
K cichim malbiščam ajčyzny.
Świeżyje ŭzdzienuć nam kiry;
My ŭżo taho nie zabudziem,
Što nam pry wiečnym skanańni
Ŭsio, ŭsio paličena budzie.
|}
|
Ci ty ŭzojdzieš kali, sonce? S płačem dumka-pieśnia ljecca Maci ŭdoŭka, siracinka Pchniecca ścieżkaj padarożny, — Mużyk z horem laże, ŭstanie,
|
