Старонка:Huślar (1910).pdf/30

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка не была вычытаная

Ci was majo serce
Adčuci nia ŭmieło?
Ci was maja dola
Skryŭdzici paśmieła?

Ej wy, maje dumki,
Ŭstańcie, ačuniajcie!
Choć wam mo i ciażka,
Jak kaliś zajhrajcie!

Nia słuchajcie złydniaŭ
Kazki świeta ŭrażaj, —
Słuchajcie, što serce,
Što duša wam skaże!

Jak zwon huślaŭ zwonkich,
Jak aroł na skale,
Hołas was swabodny,
Hołas waš jak s stali.

Dyk i hrajcie-ż, dumki,
Z wieraju ščaśliwa,
Źmiennym ludziam, świetu
Na ŭzhardaść, na dziwa!

|}



Z dumak markotnych.

Trudnieńka — oj, życi
Ŭ biednaści, ŭ hłušy:
Zamiest śmiechu — ślozy,
Żal niejki ŭ dušy!

Ščaście nie prychodzie,
Choć dniej kliču šmat:
Hore nie ŭciekaje,
Choć i wyhnać rad.

Pieśniu-b wyrwać s serca
I puścić na świet!…
Chaj lacić, chaj najdzie
Łasku i prywiet.