Старонка:Huślar (1910).pdf/41

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка не была вычытаная

Ruki zmazoleny, duch naš prybity;
Hejże! ŭsio heta atrutaj zaljom…
Hej, na prywiet
Hetkich prykras
Naš tut abied,
Wystup—pakaz!
Chaj drohnie ździŭleny świet!

|}



Z hora dy z biady.

Hej, chadzi ŭ karčomku,
Druże małady!
Harełački wypjem
Z hora dy z biady!

Ŭtopim dolu ŭ čarce
Choć na čas swaju,
Tam tabie ja pieśniu
Hułka prapiaju.

Čaračka—hałubka
Ščaścia dadaje,
I serce i dumki
Wiesialić twaje.

Pry čaračce poŭnaj
Radasna ŭ wačach,
I dobrymi ludzi,
I żyćcia nie strach.

I siabie pry čarce
Ŭ kryŭdu by nie daŭ,
I za swaju-b praŭdu
S kożnym wajewaŭ.

I kroŭ maładaja
Ŭ żyłach zakipić,
I dziaŭčynku-sonce
Chacieŭ-by tulić.

Dyk čaho marudziš,
Druże małady?
Choć raz chadzi ŭpjomsia
Z hora dy z biady!